Waar moet dat heen?

Ik kom het helaas steeds vaker tegen; uurtarieven waar de honden geen brood van lusten bij tijdelijke opdrachten. En schijnbaar accepteren we (lees wij als zelfstandige professionals) het. Want opdrachten (ook op mijn vakgebied) worden gewoon ingevuld voor een tarief van soms nog geen € 40 per uur. Dus voor een opdracht van zo’n 20 weken, kom je uit op een omzet van zo’n € 25.600. En dan kan ik me voorstellen dat jij (lees de medewerker in loondienst) al snel een rekensom maakt. Dat is snel verdiend voor nog geen half jaar! Maar staan wij er wel genoeg bij stil, dat wij géén werkgever hebben die voor ons studiekosten betaalt, ons betaalt wanneer we vakantie hebben, ons doorbetaalt wanneer we ziek zijn, ons een bijdrage geeft in de opbouw van het pensioen, ons zekerheid geeft, wanneer het even iets minder druk is, etc? En staat de werkgever c.q. opdrachtgever er wel bij stil, dat hij met het binnenhalen van ons expertise, flexibiliteit, kennis en voortgang in huis haalt. Werkgever, reken eens uit wat het jou kost wanneer je zelf die werkzaamheden moet doen, om nog maar niet te spreken wat het je kan kosten, als het niet goed wordt uitgevoerd. En is het niet heel prettig voor jou als werkgever, dat je alleen de gewerkte uren betaalt? Zodat je flexibiliteit houdt en niet voor het blok wordt gezet, wanneer je medewerker zich ziek meldt, zodat je, als het even tegen zit, twee jaar mag gaan betalen?

Ik weet het, wij maken zelf de keuze om niet te kiezen voor een vaste baan, dus we maken ook zelf de keuze dat de risico’s voor ons zijn, wanneer je even tijdelijk zonder opdracht zit. Dit verwerken wij in ons uurtarief, met dezelfde reden dat de opdrachtgever extra betaalt voor een stukje flexibiliteit. Dus echt, we hoeven beiden niet het onderste uit de kan te halen, maar laten we afspreken dat het wel reëel moet blijven.

geld